Młyn – kiedyś

Stary, opuszczony ceglany budynek porośnięty bluszczem oświetlany jest o zmierzchu przez latarnie. Budynek otoczony płotem, na pierwszym planie drzewa i trawa. W pobliżu widać kilka koszy na śmieci, znak parkingowy i mały przystanek autobusowy.

Młyn przy ulicy Długiej był młynem motorowym o napędzie elektrycznym z początku XX wieku. Nie występuje on jednak na carskim planie miasta Zgierza  z 1910 roku. Jego obrys został tam naniesiony piórkiem w latach trzydziestych przez polskich geodetów (w zbiorach Muzeum Miasta Zgierza). Ze względu na niezachowaną dokumentację, brak projektów, rysunków, fotografii, czy to z okresu budowy, czy eksploatacji, nie mamy bardziej dokładnych informacji. Istnieje przypuszczenie, że dokumentacja nie została przed II wojną przekazana do archiwum, przez co mogła zostać zniszczona podczas pożaru ratusza w 1945 roku lub zaginęła w innych okolicznościach. 

Nasz zgierski młyn to typowa budowla użytkowo-fabryczna początku XIX wieku, z cegły, nie tynkowana, z oknami kratownicowymi. Budynek nie miał żadnych walorów architektonicznych wyróżniających go na tle innych gmachów przemysłowych. Stał w oficynie domu tkackiego przy głównie ulicy naszego miasta. Prowadziła do niego wąska brama przy ZUS, dawniej budynku administracyjno-mieszkalnym fabryki Sirkis i Eiger.

Kiedyś nie przyciągał szczególnej uwagi mieszkańców, ale teraz na pewno to się zmieni.